Symptomen en behandeling van infectie met het feline calicivirus

Cat calicivirus-infectie, ook bekend als feliene infectieuze rhinoconjunctivitis, is een type virale luchtwegaandoening bij katten. De klinische kenmerken zijn onder meer rhinitis, conjunctivitis en longontsteking, en het heeft een bifasisch koortstype. De ziekte komt veel voor bij katten, met een hoge incidentie en lage sterfte, maar de sterfte onder kittens is extreem hoog.

①Verzendingsroute

Onder natuurlijke omstandigheden zijn alleen katachtige dieren vatbaar voor het katachtige calicivirus. Deze ziekte komt vaak voor bij katten van 56-84 dagen, en ook katten van 56 dagen kunnen geïnfecteerd en geïnfecteerd raken. De belangrijkste bronnen van infectie van deze ziekte zijn zieke katten en geïnfecteerde katten. Het virus vervuilt de omgeving met afscheidingen en uitwerpselen en verspreidt zich vervolgens naar gezonde katten. Het kan ook via direct contact worden overgedragen op gevoelige katten. Zodra het virus zich verspreidt naar gevoelige kattenpopulaties, kan het een snelle en wijdverspreide overdracht veroorzaken, vooral bij jonge katten. Dierenziekenhuizen, veterinaire ziekenhuizen, reservepopulaties, experimentele kattenpopulaties en andere dichtbevolkte gebieden zijn bevorderlijker voor de overdracht van het kattencalicivirus.

②Klinische symptomen

De incubatietijd van een infectie met het feline calicivirus is relatief kort, waarbij de kortste 1 dag is, meestal 2-3 dagen, en een natuurlijk verloop van 7-10 dagen. Het is geen secundaire infectie en kan vaak op natuurlijke wijze worden verdragen. Aan het begin van de ziekte is er een gebrek aan energie, slechte eetlust, kwijlen, niezen, tranen en sereuze afscheidingen die uit de neusholte stromen. Vervolgens verschijnen zweren in de mondholte, waarbij het zweeroppervlak verdeeld is over de tong en het harde gehemelte, vooral in het gespleten gehemelte. Soms verschijnen er ook zwerende oppervlakken van verschillende grootte in het neusslijmvlies. Ernstige gevallen kunnen leiden tot bronchitis, zelfs longontsteking, wat ademhalingsmoeilijkheden kan veroorzaken. In enkele gevallen is alleen sprake van spierpijn en keratitis, zonder ademhalingssymptomen.

③Preventie- en controlemaatregelen

Vaccinatie kan worden gebruikt om deze ziekte te voorkomen. Vaccins omvatten het enkelvoudige vaccin tegen het cat calicivirus en het co-vaccin, met een verzwakt vaccin uit de celkweek en een geïnactiveerd vaccin. Het co-vaccin is een drievoudig vaccin van het kattencalicivirus, het katteninfectieuze rhinotracheïtisvirus en het kattenpanleukopenievirus. Vaccins kunnen worden gebruikt bij kittens ouder dan drie weken. In de toekomst één keer per jaar injecteren. Omdat herstelde katten die deze ziekte hebben doorstaan ​​het virus langdurig kunnen dragen, minimaal 35 dagen, moeten ze strikt geïsoleerd worden om verspreiding te voorkomen.