Mutante organismen in de oceaan na vervuiling

I De vervuilde Stille Oceaan

De lozing van Japans nucleair verontreinigd water in de Stille Oceaan is een onveranderlijke realiteit, en volgens het Japanse plan zou dit nog tientallen jaren zo moeten blijven. Oorspronkelijk zou dit soort vervuiling van de natuurlijke omgeving veroordeeld moeten worden door iedereen die van het leven en de natuur houdt. Door de betrokkenheid van een groot aantal belangen worden wetenschap en gezondheidszorg echter opnieuw ontvoerd door geld en belangen.

Afhankelijk van de richting van de oceaanstroming in de noordelijke Stille Oceaan zal nucleair verontreinigd water uit Japan vertrekken en oostwaarts drijven langs de Kuroshio die noordwaarts langs de oostkust van Japan stroomt, evenals de pro-getijdenstroom die vanuit het Noordpoolgebied zuidwaarts stroomt. Het zal de hele Stille Oceaan oversteken en in de buurt van Californië, VS, reiken en noordwaarts stromen naar Canada nabij de grens tussen de Verenigde Staten en Canada, gevolgd door Alaska, de Beringzee en het Russische schiereiland Kamtsjatka. Ten slotte zal Zuid-Korea (een zijrivier) terugkeren naar Japan; Het andere deel draait, samen met de zuidwaartse Californische stroming die over de hele westkust van de Verenigde Staten stroomt, westwaarts nabij de evenaar en loopt door Hawaï, Papoea-Nieuw-Guinea, Indonesië, Palau en de Filippijnen. Vervolgens draait het naar het noorden en passeert Taiwan om terug te keren naar Japan. Sommige zijrivieren zullen bij Taiwan in de Oost-Chinese Zee en de Zuid-Chinese Zee uitmonden, en een klein deel zal in de wateren bij Zuid-Korea terechtkomen.

Na het lezen van deze route kun je begrijpen waarom de Zuid-Koreaanse president schaamteloos de Japanse lozing van kernafvalwater steunt, omdat de lozingsrichting richting de Stille Oceaan in het oosten is, en niet naar de Japanse Zee in het westen. Zuid-Korea zal het laatste en minst vervuilde land zijn.

Sommige mensen zeggen dat de Internationale Organisatie voor Atoomenergie niet zegt dat het Japanse plan om nucleair afvalwater te lozen in overeenstemming is met de internationale veiligheidsnormen? In realtime heeft de Internationale Organisatie voor Atoomenergie echter geen normen voor de lozing van nucleair afvalwater in zee, maar alleen internationale normen voor de lozing van kernafvalwater in zee. Er is een fundamenteel verschil tussen de twee. Nucleair afvalwater wordt eenvoudigweg gekoeld door water buiten de splijtstof van een kerncentrale, met een groot aantal isolatieapparatuur in het midden. Het water en de nucleaire brandstof zijn niet in direct contact of vervuild. Het kernafvalwater in Tokio is de splijtstof die rechtstreeks aan water is blootgesteld, en het water bevat een grote hoeveelheid nucleaire verontreinigende stoffen. Dit is vergelijkbaar met het verschil tussen een persoon die in de buurt van een kerncentrale loopt en die op de plaats van een kernbomexplosie loopt.

II Precedenten van zeevervuiling in de Verenigde Staten

Veel mensen zijn verrast dat de meest vervuilde gebieden naast de omliggende zeeën van Japan de Verenigde Staten en Canada zijn, maar het lijkt erop dat ze hun tegenstand niet kunnen horen. In plaats daarvan zal de bijeenkomst in Camp David in de Verenigde Staten eind deze maand de Japanse uitstoot onderschrijven. De vervuiling van de oceaan door mensen is al heel lang aan de gang, en het compromitteren van belangen, geld en macht door sommige internationale en nationale organisaties is al lang de norm geworden. Ga er niet van uit dat Europa en Amerika echte mensenrechten hebben en dat alles gebaseerd is op de belangen van hun eigen volk.

In april 2010 kreeg BP in Groot-Brittannië te maken met een explosie op zijn diepzee-olieboorplatform in de Golf van Mexico, waarbij 11 doden vielen en 4,9 miljoen vaten olie in de oceaan lekten. Bovendien werden vervolgens 2 miljoen gallons chemische ontledingsmiddelen, zoals de ontleding van aardolie en 2-butoxyethanol, gebruikt. Deze afbraakmiddelen zijn lange tijd “mutageen” genoeg geweest om olie, vet en rubber op te lossen, die zeer nuttig zijn voor het absorberen van olie, maar zeer slecht zijn voor het hele milieu. De vervuiling op lange termijn kan zelfs groter zijn dan die van olie.

In de daaropvolgende jaren vonden verontrustende gebeurtenissen plaats toen vissers in de kustwateren van de Golf van Mexico een groot aantal gemuteerde dieren vingen, waaronder garnalen met olietumoren op hun kop, vissen en garnalen zonder ogen, vissen met exsudaatzweren, krabben met gaten in hun schelpen, krabben en garnalen zonder klauwen, en een groot aantal dieren met harde schelpen waarvan de harde schelpen in zachte schelpen veranderden. De Golf van Mexico levert 40% van de zeevruchten in de Verenigde Staten, en gedurende deze periode bleek 50% van de gevangen garnalen geen ogen te hebben. Uit een ander onderzoek van de Universiteit van Zuid-Florida bleek dat huidbeschadiging en zweren bij vissen vóór de vervuiling slechts één op de duizend bedroegen, terwijl deze na vervuiling met 50 keer tot 5% toenamen.

Na het vervuilingsincident stelde het openbare rapport van de FDA echter dat zeevruchten in de Golf van Mexico nu net zo veilig zijn als vóór het ongeval, en dat mensen het met een gerust hart kunnen eten. Zeevruchten uit de Golf van Mexico hebben de strengste tests ter wereld ondergaan. Een paar dagen later vergoedde BP Oil Company 7,8 miljard dollar aan de getroffen Golfbewoners en vissers. Geen probleem, waarom vergoeden jullie zoveel geld?

III Variaties bij zeedieren

Soortgelijke situaties blijven zich over de hele wereld voordoen. In 2014 werd op het strand van Türkiye het lichaam van een twaalf maanden oude dolfijn gevonden. Deze dolfijn heeft twee hoofden en zijn ogen zijn nog niet volledig ontwikkeld. In 2011 vingen vissers op de Florida-eilanden een tweekoppige stierhaai, vergelijkbaar met de driekoppige haai in sciencefictionfilms. Vervolgens ontleedden mariene biologen van de Universiteit van Michigan de haai en bewezen dat het een echte haai was. Gegeven het feit dat zowel tweekoppige haaien als tweekoppige dolfijnen een normaal lichaam delen met twee normale koppen, hebben wetenschappers de mogelijkheid ontkend dat deze mutatie afkomstig is van een Siamese tweeling.

In november 2016 kreeg een schip met 5000 ton technische wei-eiwitsupplementen (voor fitnessdoeleinden) te maken met sterke wind in de Atlantische Oceaan en verloor het grootste deel van zijn lading. Een paar maanden later vingen Europese vissers aan de westkust van Frankrijk gemuteerde vissen met een sterke spierontwikkeling, vooral uitzonderlijk sterke kaakspieren. Sommige vissers hebben ook ontdekt dat de grote klauwen van lokale krabben ook sterker en krachtiger zijn dan voorheen. Wetenschappers suggereren dat dit kan worden veroorzaakt door het verlies van eiwitpoeder, en op de lange termijn kan dit leiden tot variaties in het zeeleven in de Noord-Atlantische Oceaan en de ontwikkeling van ledematen die vergelijkbaar zijn met die van mensen, evenals grotere en krachtigere lichamen.

Hoewel deze gebeurtenissen de aandacht van de sociale media hebben getrokken, verzekerde een woordvoerder van de Marine Association het publiek dat er niets aan de hand is. De woordvoerder zei: “Milieumedia hebben kwaadwillig overdreven berichten over supersterke en ontwikkelde mariene organismen. Elke dag gaan er goederen verloren op zee, maar nabijgelegen waterorganismen worden niet aangetast. tweederde van de wereld bestaat uit de oceaan, en als iets een bepaald deel vervuilt, zijn er veel plaatsen waar wilde dieren kunnen migreren. Bovendien, zelfs als bepaalde vissen een bedreiging kunnen vormen voor de mens, waarom doen ze dat dan? We hebben niets gedaan om ze ongelukkig te maken.

Is het niet voldoende dat mensen het milieu vervuilen voor hun eigen persoonlijk gewin, zodat andere organismen zich gaan walgen? Als er Godzilla in deze wereld zou zijn, zou er dan nog steeds een reden zijn voor schade aan de mensheid? Ik weet niet of de mensen van deze instellingen echt dom zijn of dat ze geblokkeerd zijn door geld. Ik geloof dat iedereen met een geweten en liefde zich zal verzetten tegen de Japanse vervuiling van het milieu en de lozing van kernafvalwater in de Stille Oceaan. Zoals sommige vrienden hebben gezegd: als kernafvalwater echt veilig is, hoeven de Japanse en Zuid-Koreaanse leiders het niet te drinken (waarschijnlijk durven ze dat niet). Zolang het wordt gebruikt voor het bewateren van groentevelden in Japan en Zuid-Korea, is het een waar hergebruik van afvalwater.