Hoeveel soorten huidziekten voor huisdieren zijn er is een universeel

geneesmiddel?

EEN

Ik zie vaak eigenaren van huisdieren foto's maken van katten- en hondenhuidziekten op bepaalde software om te vragen hoe ze moeten worden behandeld. Na het in detail te hebben gelezen, ontdekte ik dat de meeste van hen eerder onjuiste medicatie hadden ondergaan, wat leidde tot de verslechtering van de oorspronkelijk eenvoudige huidziekte. Ik heb een groot probleem gevonden, 99% ervan hangt af van de eigenaar van het huisdier dat vraagt ​​hoe het te behandelen? Maar vraag zelden mensen welke huidziekte het is? Dit is een zeer slechte gewoonte. Hoe kan iemand een ziekte behandelen zonder te begrijpen wat het is? Ik zag wat 'goddelijke geneesmiddelen' online, die bijna alle huidziekten behandelen. Het is alsof het nemen van een medicijn verkoudheid, gastritis, breuken en hartaandoeningen kan behandelen. Gelooft u echt dat er zo'n medicijn is?

Er zijn inderdaad veel soorten huidziekten en verschillende behandelingsmethoden, maar de diagnose is nog moeilijker dan behandeling. De moeilijkheid bij het diagnosticeren van huidziekten is dat er geen nauwkeurige laboratoriumtest is om ze volledig te diagnosticeren. De meest gebruikelijke manier is niet via huidtests, maar door visuele observatie om het mogelijke bereik te verkleinen. Huidtests worden meestal bekeken via een microscoop, dus ze zijn onderworpen aan de bemonsteringssite, de vaardigheden van de arts en geluk, dus er kunnen veel veranderingen zijn. De meeste ziekenhuizen herkennen zelfs niet de testresultaten die door andere ziekenhuizen worden uitgevoerd, wat voldoende is om te illustreren hoe hoog het aantal verkeerde diagnose kan zijn. Het meest voorkomende microscopische onderzoeksresultaat is cocci, maar deze bacteriën zijn meestal aanwezig op ons lichaam en in de omgeving. Nadat de meeste huidziekten zijn beschadigd, zullen deze bacteriën de proliferatie van deze gebieden versnellen, wat niet bewijst dat het bacteriële infecties van huidziekten zijn.

Veel eigenaren van huisdieren en zelfs artsen zien opzettelijk of onbedoeld het uiterlijk van huidziekten over het hoofd, niet alleen omdat sommige huidziekten overeenkomsten hebben, maar ook vanwege gebrek aan ervaring. De uiterlijkdifferentiatie van huidziekten is eigenlijk heel groot, wat ruwweg kan worden verdeeld in: rood, wit of zwart? Is het een grote tas of een kleine tas? Is het veel tassen of slechts één tas? Is de huid uitpuilen, gezwollen of plat? Is het oppervlak van de huid rood of een normale vleeskleur? Is het oppervlak gebarsten of de huid intact? Afscheidt het huidoppervlak slijm of bloedingen, of is het vergelijkbaar met een gezonde huid? Wordt haar verwijderd? Is het jeuk? Is het pijnlijk? Waar groeit het? Hoe lang is de groeicyclus van een ziek gebied? Verschillende uiterlijkveranderingen in verschillende cycli? Wanneer eigenaren van gezelschapsdieren alle bovenstaande informatie invullen, kunnen ze het bereik van honderden huidziekten beperken tot enkelen.

TWEE

1: Bacteriële huidziekte. Bacteriële huidziekte is de meest voorkomende huidziekte en een gevolgen voor verschillende huidziekten, zoals parasieten, allergieën, immuunhuidziekten en schimmelinfecties, die kunnen leiden tot bacteriële invasie van wonden en de daaropvolgende bacteriële huidziekte. Vooral veroorzaakt door de proliferatie van bacteriën in de huid, wordt oppervlakkige pyoderma veroorzaakt door bacteriële invasie van de epidermis, haarzakjes en zweetklieren, terwijl diepe pyoderma wordt veroorzaakt door bacteriële invasie van de dermislaag, voornamelijk veroorzaakt door stafylococcusinfectie, met een paar gevallen van pyogene bacterie.

Bacteriële huidziekten omvatten over het algemeen: traumatische pyoderma, oppervlakkige pyoderma, pyocytose, diepe pyoderma, pyoderma, dermatodermis, interdigitale pyoderma, mucosale pyoderma, onderhuidse pyoderma. Het grootste deel van de huid is rood, gebroken, bloedend, etterend en afgevaardigd, met weinig zwelling en een klein deel kan papels hebben.

2: Schimmelhuidziekte. Schimmelhuidziekten zijn ook de meest voorkomende huidziekten, voornamelijk inclusief twee soorten: dermatophytes en malassezia. De eerste is een infectie van haar, huid en stratum corneum veroorzaakt door schimmelhyfen, en er zijn ook Microsporidia en Trichophyton. Malassezia -infectie kan haar follikels direct beschadigen, waardoor schade, schurft en ernstig jeuk worden veroorzaakt. Naast de twee hierboven genoemde veel voorkomende oppervlakkige infecties, is er ook een diepe schimmelinfectie genaamd Cryptococcus, die de huid van huisdieren, longen, spijsverteringskanaal, enz. Kan beschadigen, evenals Candida die de huid, slijmvlies, hart, longen en nieren binnendringen.

De meeste schimmelhuidziekten zijn zoönotische ziekten, waaronder malassezia, candidiasis, dermatophytosis, coenzymeziekte, cryptococccose, sporotrichosis, enz.

DRIE

3: Parasitaire huidziekten. Parasitaire huidziekten zijn heel gebruikelijk en gemakkelijk te behandelen, vooral omdat eigenaren van huisdieren die geen tijdige extracorporale ontwormingspreventiemaatregelen nemen. Ze worden overgedragen via buitenactiviteiten en contact met andere dieren, gras en bomen. Extracorporale parasieten zuigen voornamelijk bloed op het oppervlak van de huid, waardoor bloedarmoede en uitputting veroorzaakt.

Parasitaire huidziekten zijn ook zoönotische ziekten, voornamelijk inclusief teken, demodex mijten, mijten, oormijt, luizen, vlooien, muggen, stabiele vliegen, enz.

4: Dermatitis, endocriene huidziekte, immuunsysteem huidziekte. Dit soort ziekte is zeldzaam voor elke individuele ziekte, maar de totale incidentie is niet laag wanneer het wordt samengesteld. De eerste drie ziekten worden voornamelijk veroorzaakt door externe oorzaken, en deze ziekten worden in principe veroorzaakt door interne oorzaken, dus het is relatief moeilijk om ze te behandelen. Dermatitis wordt meestal veroorzaakt door allergieën, zoals eczeem, irritatie van het milieu, voedselirritatie en parasitaire irritatie, die huidallergieën en manifestaties voor immuunsysteem kunnen veroorzaken. Endocriene en immuunsysteemziekten zijn beide moeilijk om interne ziekten te behandelen, en de meeste van hen kunnen niet volledig worden uitgeroeid. Ze kunnen alleen worden gecontroleerd door medicatie. Hoewel laboratoriumtests niet moeilijk zijn, zijn ze duur en kosten enkele tests vaak meer dan 800-1000 yuan.

Dermatitis, endocriene en immuunsysteem huidziekten zijn niet besmettelijk en zijn allemaal intern in het lichaam van het huisdier, voornamelijk inclusief allergische dermatitis, bijtdermatitis, contactdermatitis, atopische dermatitis, eczeem, pemphigus, granulomen, granulomen, granulomen, skyrool -huidziekten en adreneratiehuiden. De symptomen zijn verschillend, waarvan de meeste haarverlies, rode enveloppen, ulceratie en jeuk omvatten.

Naast de vier hierboven genoemde veel voorkomende huidziekten, zijn er relatief weinig gepigmenteerde huidziekten, aangeboren erfelijke huidziekten, virale huidziekten, keratinised talgklierziekten en verschillende huidtumoren. Denkt u dat het mogelijk is om zoveel verschillende soorten huidziekten te behandelen met één medicatie? Sommige bedrijven combineren verschillende medicijnen samen om geld te verdienen en adverteren vervolgens dat ze allemaal kunnen worden behandeld, maar de meeste van hen hebben geen therapeutisch effect. Sommige van de hierboven genoemde therapeutische geneesmiddelen kunnen zelfs conflicteren, wat ertoe kan leiden dat de ziekte ernstiger wordt. Dus wanneer huisdieren vermoedelijke huidziekten hebben vermoed, is het eerste wat je moet vragen wat voor soort ziekte het is? In plaats van hoe het te behandelen?