Hoeveel soorten huidziekten bij huisdieren zijn er?？

Bestaat er een universele remedie?？

EEN

Ik zie vaak dat eigenaren van gezelschapsdieren huidziekten van katten en honden op bepaalde software schieten om te vragen hoe ze moeten worden behandeld. Nadat ik de inhoud in detail had bekeken, ontdekte ik dat de meesten van hen eerder onjuiste medicatie hadden ondergaan, wat leidde tot verslechtering van de oorspronkelijk eenvoudige huidziekte. Ik heb een groot probleem ontdekt: 99% daarvan hangt af van de vraag van de eigenaar van het huisdier hoe hij het moet behandelen? Maar ik vraag mensen zelden welke huidziekte het is? Dit is een zeer slechte gewoonte. Hoe kan een ziekte worden behandeld zonder te begrijpen wat het is? Ik zag online enkele ‘goddelijke medicijnen’, die bijna alle huidziekten behandelen. Het is alsof het nemen van één medicijn verkoudheid, gastritis, fracturen en hartziekten kan behandelen. Geloof je echt in zulke medicijnen?

Er zijn inderdaad veel soorten huidziekten en verschillende behandelmethoden, maar de diagnose is nog moeilijker dan de behandeling. De moeilijkheid bij het diagnosticeren van huidziekten is dat er geen nauwkeurige laboratoriumtest bestaat om ze volledig te diagnosticeren. De meest gebruikelijke aanpak is niet het testen van de huid, maar het verkleinen van het mogelijke bereik door middel van visuele observatie. Huidtesten worden meestal door een microscoop bekeken, die afhankelijk is van de bemonsteringslocatie, de vaardigheden van de arts en geluk. Daarom kunnen er veel veranderingen plaatsvinden, en de meeste ziekenhuizen herkennen niet eens de resultaten van tests die door andere ziekenhuizen zijn uitgevoerd. Dit is voldoende om aan te geven hoe hoog het percentage verkeerde diagnoses kan zijn. Het meest voorkomende resultaat van microscopisch onderzoek zijn kokkenbacteriën, maar deze bacteriën zijn meestal aanwezig op ons en in de omgeving. Nadat de meeste huidziekten zijn beschadigd, zullen de delen de proliferatie van deze bacteriën versnellen, wat niet bewijst dat het bacteriële infecties van huidziekten zijn.

Veel eigenaren van gezelschapsdieren en zelfs artsen zien opzettelijk of onbedoeld de verschijning van huidziekten over het hoofd. Naast de gelijkenis in uiterlijk van sommige huidziekten, is de belangrijkste reden nog steeds een gebrek aan ervaring. De uiterlijke differentiatie van huidziekten is eigenlijk heel groot, die grofweg kan worden onderverdeeld in: rood, wit of zwart? Is het een grote tas of een kleine tas? Zijn het veel tassen of één tas? Is de huid uitpuilend, gezwollen of plat? Is het oppervlak van de huid rood of normaal vleeskleurig? Is het oppervlak gebarsten of is de huid intact? Scheidt het huidoppervlak slijm af of bloedt het, of lijkt het op een gezonde huid? Worden haren verwijderd? Is het jeuk? Is het pijnlijk? Waar groeit het? Hoe lang duurt de groeicyclus van een ziek gebied? Verschillende uiterlijkveranderingen in verschillende cycli? Wanneer huisdiereigenaren alle bovenstaande informatie invullen, kunnen ze het bereik van honderden huidziekten beperken tot een paar.

TWEE

1: Bacteriële huidziekte. Bacteriële huidziekte is het meest voorkomende type huidziekte en het daaropvolgende optreden van verschillende huidziekten, zoals parasieten, allergieën, immuunhuidziekten en schimmelinfecties, die kunnen leiden tot bacteriële invasie van wonden en daaropvolgende bacteriële huidziekten. Voornamelijk veroorzaakt door bacteriële proliferatie in de huid, wordt oppervlakkige pyodermie veroorzaakt door bacteriële invasie van de epidermis, haarzakjes en zweetklieren, terwijl diepe pyodermie wordt veroorzaakt door bacteriële invasie van de dermis, voornamelijk veroorzaakt door Staphylococcus-infectie, en er zijn ook een weinig pyogene bacteriën.

Bacteriële huidziekten omvatten in het algemeen: traumatische pyodermie, oppervlakkige pyodermie, pustulosis, diepe pyodermie, keratitis, huidrimpels, interdigitale pyodermie, mucosale pyodermie, subcutane pyodermie. Het grootste deel van de huid is rood, gebroken, bloedend, etterig en onthaard, met minimale zwelling, en een klein deel kan papels vertonen.

2: Schimmelhuidziekte. Schimmelhuidziekten zijn ook de meest voorkomende huidziekten, waaronder voornamelijk twee soorten: dermatofyten en Malassezia. De eerste wordt veroorzaakt door schimmelhyfen in haar-, huid- en stratum corneum-infecties, en omvat ook Microsporium en Trichophyton. Malassezia-infectie kan de haarzakjes direct beschadigen, waardoor schade, korstvorming en ernstige jeuk ontstaan. Naast de twee veel voorkomende oppervlakkige infecties die hierboven zijn genoemd, is er ook een diepe schimmelinfectie genaamd Cryptococcus, die de huid, longen, het spijsverteringskanaal enz. van huisdieren kan beschadigen, evenals Candida die de huid, het slijmvlies, het hart en de longen binnendringt. en nieren.

De meeste schimmelhuidziekten zijn zoönotische ziekten, waaronder malassezia, candidiasis, dermatofytose, co-enzymziekte, cryptokokkose, sporotrichose, enz. Het grootste deel van de huid is onthaard, rood of niet rood, gebroken of niet gebroken, jeukend of niet jeukend, meestal zonder zwelling of bloedingen, en in enkele ernstige gevallen kunnen zweren optreden.

DRIE

3: Parasitaire huidziekten. Parasitaire huidziekten komen zeer vaak voor en zijn gemakkelijk te behandelen, vooral doordat eigenaren van gezelschapsdieren niet op tijd extracorporale ontwormingspreventie uitvoeren. Ze worden overgedragen via buitenactiviteiten en contact met andere dieren, gras en bomen. Extracorporale parasieten zuigen in feite bloed op het huidoppervlak, waardoor bloedarmoede en vermagering ontstaan.

Parasitaire huidziekten zijn ook zoönotische ziekten, waaronder voornamelijk teken, demodexmijten, ostracoden, oormijten, luizen, vlooien, muggen en stalvliegen. Bij de meeste parasitaire infecties zijn duidelijk insecten of hun uitwerpselen te zien, met ernstige jeuk en zwelling

4: Dermatitis, endocriene huidziekten, huidziekten van het immuunsysteem. Dit soort ziekte is zeldzaam voor elke individuele ziekte, maar de totale incidentie is bij elkaar opgeteld niet laag. De eerste drie ziekten worden voornamelijk veroorzaakt door externe oorzaken, en deze ziekten worden in principe veroorzaakt door interne oorzaken, dus het is relatief moeilijk om ze te behandelen. Dermatitis wordt meestal veroorzaakt door allergieën, zoals eczeem, prikkels uit de omgeving, voedselprikkels en parasitaire prikkels die huidallergieën en manifestaties van het immuunsysteem veroorzaken. Endocriene ziekten en ziekten van het immuunsysteem zijn beide interne ziekten die moeilijk te behandelen zijn, en de meeste kunnen niet volledig worden uitgeroeid. Ze kunnen alleen onder controle worden gehouden met medicijnen. Hoewel laboratoriumtests niet moeilijk zijn, zijn ze duur, waarbij afzonderlijke tests vaak meer dan 800 tot 1000 yuan kosten.

Dermatitis, endocriene huidziekten en huidziekten van het immuunsysteem zijn niet besmettelijk en zijn allemaal intern in het lichaam van het huisdier, waaronder voornamelijk allergische dermatitis, bijtdermatitis, contactdermatitis, atopische dermatitis, eczeem, pemphigus, granulomen, schildklierhuidziekten en adrenaline-huidziekten. De symptomen zijn divers, waarvan de meeste haaruitval, rode enveloppen, zweren en jeuk omvatten.

Naast de vier veel voorkomende huidziekten die hierboven zijn genoemd, zijn er relatief weinig gepigmenteerde huidziekten, aangeboren erfelijke huidziekten, virale huidziekten, verhoornde huidziekten van de talgklieren en verschillende huidtumoren. Denkt u dat het mogelijk is om zoveel verschillende soorten huidziekten met één medicijn te behandelen? Sommige bedrijven combineren zonder onderscheid verschillende medicijnen om geld te verdienen, en adverteren vervolgens dat ze allemaal kunnen worden behandeld, maar de meeste resultaten zijn niet effectief. Sommige van de hierboven genoemde behandelingsmedicijnen zijn zelfs tegenstrijdig, wat ertoe kan leiden dat de ziekte ernstiger wordt. Dus als een huisdier huidziekten vermoedt, is de eerste vraag: wat voor soort ziekte is het? In plaats van hoe het te behandelen?