Epidemiologische kenmerken van het vogellongvirus:
Kippen en kalkoenen zijn de natuurlijke gastheren van de ziekte, en fazanten, parelhoenders en kwartels kunnen besmet zijn. Het virus wordt voornamelijk overgedragen door contact, en zieke en herstelde vogels zijn de belangrijkste bron van infectie. Verontreinigd water, voer, werknemers, keukengerei, verplaatsingen van geïnfecteerde en herstelde vogels, enz. kunnen ook worden overgedragen. Overdracht via de lucht is niet bewezen, terwijl verticale overdracht mogelijk is.

Klinische symptomen:
De klinische symptomen hielden verband met het voedingsmanagement, complicaties en andere factoren en vertoonden grote verschillen.
Klinische symptomen van infectie bij jonge kippen: luchtpijpgong, niezen, loopneus, geschuimde conjunctivitis, zwelling van de infraorbitale sinus en oedeem onder de nek, hoesten en hoofdschudden in ernstige gevallen.

De klinische symptomen na infectie van legkippen: de ziekte komt meestal voor bij fok- en legkippen op het hoogtepunt van de eierproductie, en de eierproductie neemt af met 5% -30%, soms met 70%, wat leidt tot verzakking van de eileiders in ernstige gevallen; De eierhuid is dun en grof, de snelheid waarmee de eieren uitkomen wordt verminderd. Het verloop van de ziekte is over het algemeen 10-12 dagen. Individu met hoest en andere ademhalingssymptomen. Heeft ook invloed op de kwaliteit van eieren, vaak bij infectieuze bronchitis en e. coli gemengde infectie. Naast de observatie van het zwellingsfenomeen van het hoofd, maar ook de uitvoering van specifieke neurologische symptomen, vertonen sommige van de zieke kippen extreme depressie en coma, hebben de meeste gevallen hersenaandoeningen, manifestaties omvatten hoofdschudden, torticollis, dyskinesie, instabiliteit van actie en antinosis. Sommige kippen kantelen hun hoofd omhoog in een sterrenkijkpositie. Zieke kippen willen niet bewegen, en sommige gaan dood omdat ze niet eten.

De klinische symptomen van het pachycefaal syndroom veroorzaakt door het longvirus zijn als volgt: het besmettingspercentage van slachtkuikens bedraagt ​​tot 100% op de leeftijd van 4 tot 5 weken, en het sterftecijfer varieert van 1% tot 20%. Het eerste symptoom van de ziekte is niezen, op een dag blozen van het bindvlies, zwelling van de traanklieren, in de volgende 12 tot 24 uur begon het hoofd onderhuids oedeem te verschijnen, de eerste rond de ogen, ontwikkelde zich vervolgens naar het hoofd en werd vervolgens aangetast door de onderhuidse oedeem. weefsel en vlees. In de vroege stadia krabde de kip met zijn pootjes aan zijn gezicht, wat duidde op lokale jeuk, gevolgd door depressie, onwil om te bewegen en verminderde eetlust. Vergroting van de infraorbitale sinus, torticollis, ataxie, antinosis en ademhalingssymptomen komen vaak voor.
Klinische symptomen vankippenvirale ballonontsteking veroorzaakt door longvirus: kortademigheid, nek en mond, hoesten, late secundaire escherichia coli-ziekte, verhoogde sterfte en zelfs leiden tot een volledige ineenstorting van het leger.

Preventiemaatregelen:
Voedings- en managementfactoren hebben een grote invloed op de infectie en verspreiding van deze ziekte, zoals: slechte temperatuurbeheersing, hoge dichtheid, slechte kwaliteit van het strooiselmateriaal, sanitaire normen, gemengd fokken op verschillende leeftijden, ziekte-infectie nadat deze niet is hersteld, enz. , kan leiden tot een longvirusinfectie. Snavelverwijdering of immunisatie tijdens een onveilige periode kan de ernst van de longvirusinfectie vergroten en de mortaliteit verhogen.
Versterk het voermanagement: versterk het voermanagementsysteem serieus, implementatie is uitgesloten, en goede bioveiligheidsmaatregelen zijn de sleutel om de introductie van longvirus op boerderijen te voorkomen.
Sanitaire beheersmaatregelen: het desinfectiesysteem versterken, het gebruik van verschillende componenten van desinfectiemiddel afwisselen, de hygiënische omstandigheden van het kippenhok verbeteren, de dichtheid van de ruimtevoeding verminderen, de concentratie van ammoniak in de lucht verminderen, het kippenhok goede ventilatie houden en andere maatregelen om het optreden van ziekten en de mate van schade te voorkomen of te verminderen, hebben een beter effect.
Voorkom bacteriële secundaire infecties: antibiotica kunnen worden gebruikt om te behandelen, terwijl de vitamines en elektrolyten worden verhoogd.
Immunisatie: vaccins kunnen worden overwogen als er sprake is van vaccinimmunisatie, afhankelijk van het gebruik van vaccins en de feitelijke situatie van hun eigen kippen om een ​​redelijk immunisatieprogramma te ontwikkelen. Commerciële kuikens en slachtkuikens kunnen een levend vaccin overwegen, leghennen kunnen een geïnactiveerd vaccin overwegen.